စစ္မႈမထမ္းလိုသည့္ထြက္ေျပးလာသူ ပေလာင္တိုင္းရင္းသားမ်ားမွာ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပို္င္း နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္ရိွ ဟိုေခ်ာင္းေက်းရြာ၊ ကယားလမ္းရိွ ဇယန္းႀကီးေက်းရြာနွင့္ ဇယန္းေျမာက္အရပ္ရြာသား မ်ားျဖစ္သည္ဟု သိရၿပီး စစ္မက္ျဖစ္ပြားျခင္းကို စိတ္ပ်က္လာ၍ ယခုလိုထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ရသည္ ဟုလည္း သိရသည္။
ထြက္ေျပးလာသူပေလာင္တိုင္းရင္းသား တစ္ဦးက “ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ စစ္ပြဲေတြကို မျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္တို႔ ပေလာင္တပ္မေတာ္(TNLA)က စစ္မႈထမ္းရမယ္လို႔ လြန္ခဲ့တဲ့သံုး/ေလးနွစ္က ထုတ္ျပန္ေၾကျငာထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သားနွစ္ေယာက္ရဲ႕ အနာဂတ္ေရွ႕ေရးကိုၾကည့္ရင္း စိုးရိမ္ပူပန္မိတာေၾကာင့္ အခုလိုတိမ္းေရွာင္ ထြက္ေျပးရတာပါ။ အလုပ္အကိုင္ေတြပစ္ၿပီးလာရေတာ့ ဒုကၡေရာက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားေတြဟာ ေန႔စဥ္လို တိုက္ပြဲေတြၾကားထဲမွာဘဲ စိုးရိမ္ပူပန္ေနခဲ့ရတယ္။ မိသားစုေဆြမ်ိဳးသားေတြလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေသကြဲ၊ ကြဲခဲ့ရၿပီးၿပီ။ ထပ္ၿပီးမျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူးေလ။ အခုလိုနီးစပ္ရာၿမိဳ႕ေတြမွာ ေရာက္ေနရတာပါ၊”ဟု ၎တိုင္းရင္းသားကဆိုသည္။
တအာင္း(ပေလာင္)တပ္မေတာ္(TNLA)သည္ လြန္ခဲ့သည့္၂၀၁၂ခုနွစ္၌ ရွမ္းေျမာက္/ပေလာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္နယ္ေျမမ်ားအား တစ္ရြာလ်ွင္ ပေလာင္အမ်ိဳးသား(၂၀)ဦးက် စစ္မႈထမ္းရမည္ဟု သတ္မွတ္ထားၿပီး အိမ္ေထာင္မိသားစုတခုတြင္ အမ်ိဳးသားသံုးဦးရိွက နွစ္ဦးစစ္မႈထမ္းရန္၊ နွစ္ဦးရိွကတစ္ဦးစစ္မႈထမ္းရန္ျဖစ္ၿပီး အသက္(၁၈)နွစ္မွ အသက္(၃၅) နွစ္ေအာက္အတြင္း စစ္မႈထမ္း ရမည္ဟု ထုုတ္ျပန္ေၾကျငာထားေၾကာင္း၊ ၎တပ္မေတာ္၏ ရည္ရယ္ခ်က္အရ ျမန္မာအစိုးရနွင့္ ယံုၾကည္မႈအျပည့္အ၀တည္ေဆာက္ထားသည့္ အဆင့္ မရိွေသး၍ ပေလာင္တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ကိုင္ပိုင္ လြတ္လပ္ခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္စီမံခြင့္၊ အစိုးရနွင့္ရပိုင္ခြင့္အလန္းအာဏာမ်ားကိုခြဲေ၀ပိုင္ဆိုင္က်င့္သံုးခြင့္ မရရိွေသးေသာေၾကာင့္ ယခုလို တိုင္းရင္းသားဘ၀လံုၿခံဳေရးအတြက္ ကာကြယ္ေရးအင္အား ျဖည့္ဆီးေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဓိက ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ေပၚေပါက္လာေရးနွင့္ ဘံုတိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ခိုင္မာေစရန္ ရည္ရြယ္၍ စစ္မႈထမ္းေနရျခင္းျဖစ္သည္ဟု တေအာင္းအမ်ိဳးသား နိုင္ငံေရးေလ့လာသူမ်ားက ေျပာသည္။
အထက္ပါစစ္မႈမထမ္းလို၍ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္သူ ပေလာင္တိုင္းရင္းသားမ်ားမွာ ယမန္ေန႔ေဖေဖာ္၀ါရီ၁၅ရက္က ထြက္ေျပးလာသူမ်ားျဖစ္သည္။ စစ္ပြဲအနိဌာရံုအမ်ိဳးမ်ိဳးႀကံဳခဲ့ရၿပီး စား၀တ္ေနေရး အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ပ်က္ဆီးက်ဆင္းကာ စစ္မက္ျဖစ္ပြားေရးကို ေၾကာက္ရြံ႔မုန္းတီးေနျခင္းေၾကာင့္ မိသားစုအေရးကိုၾကည့္ၿပီး ယခုလို ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနျခင္းဟု ဆက္လက္ သိရသည္။
ယင္းအျပင္ပေလာင္တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ အဓိကရိုးရာဓါးမဦးခ် လုပ္ငန္းမွာ ေရႊဖီလက္ဖက္စိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ငန္းျဖစ္သည္။ ေတာင္ေပၚ/ေတာင္ေအာက္ခ်ိဳင့္၀ွမ္းမ်ားတြင္ လက္ဖက္ပင္မ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးလုပ္ကိုင္ရင္း စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ရုန္းကန္ေနၾကျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခုလိုျမန္မာအစိုးရနွင့္ ပေလာင္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔တို႔ တိုက္ပြဲမ်ား မၾကာခဏျဖစ္ေနၿပီး တိုင္းရင္းသားမ်ားဘ၀လံုၿခံဳေရး အေျခအေနမေကာင္း၍ စစ္နဲ႔ေ၀းးရာသို႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနရသည္ဟုလည္း ၎တိမ္းေရွာင္သူ ပေလာင္တိုင္းရင္းသားမ်ားက ဆိုထားသည္။
၂၀၁၃ခုနွစ္အတြင္း တအာင္း(ပေလာင္)တပ္မေတာ္နွင့္ ျမန္မာအစိုးရတို႔ အပစ္အခတ္ ရပ္ဆဲေရးေဆြးေႏြးခဲ့ေသာ္လည္း ယခုလပိုင္း၌ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း မိုးကုတ္၊ မိုးမိတ္ၿမိဳ႕နယ္၀န္းက်င္ အနီးတြင္ အစိုးရနွင့္TNLAတို႔ တိုက္ပြဲမ်ား မၾကာခဏျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ ပေလာင္နယ္ေျမရိွ နမ့္ဆန္၊ မန္တံု၊ နမၼတူ၊ ေက်ာက္မဲ၊ နမ့္ခမ္းတေလ်ွာက္တြင္လည္း နယ္ေျမတိုက္ပြဲမ်ား မၿငိမ္းခ်မ္းေသးေၾကာင္း၊ ယင္းတိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ေပၚမႈေၾကာင့္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကသည့္ ပေလာင္တိုင္းရင္းသား မိသားစုမ်ားမွာ ဘ၀လံုၿခံဳမႈမေအးသည့္အျပင္ လုပ္ရင္းအလုပ္အကိုင္မ်ားပစ္္ကာ ထြက္ေျပးဒုကၡေရာက္ရသည္ဟု သိရၿပီး၊ ျမန္မာစစ္တပ္မွတိုက္ပြဲမ်ား အရိွန္ေလ်ွာ့ပါက ယခုလို ဒုကၡေရာက္မည္ မဟုတ္ဟုလည္း ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္သူမ်ားက ဆိုသည္။
ယင္းေၾကာင့္ စစ္မႈမထမ္းလိုေသာ ပေလာင္တိုင္းရင္းသားမ်ားမွာ နီးစပ္ရာေက်ာက္မဲ၊ သီေပါ၊ ေနာင္ခ်ိဳ၊ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕မ်ား၌ တိမ္းေရွာင္ေနရ၍ ေနေရးအခက္ႀကံဳေနရေၾကာင္း သိရသည္။
ထြန္းထြန္း(လားရႈိး)
Credit to:ျမန္မာ့ေခတ္
